Dagelijks worden er samenwerkingen aangegaan door ondernemers. Vaak met hoge verwachtingen bij aanvang, maar ook met wisselende successen op de lange termijn. Wat zijn nou de meest voorkomende fouten in zakelijke samenwerkingen? Hieronder vind je mijn top-10.
1. Niets op papier gezet
De klassieke misser. Het begint klein, we zijn toch goede vrienden, en het op papier zetten voelt zo formeel. Toch is deze stap essentieel. Het dwing beide partijen om goed na te denken over de diverse aspecten die zich zullen gaan aandienen. Over geld, over groei, over winstverdeling enzovoorts. Zet altijd de afspraken op papier. Dat kan desnoods ook via een e-mailwisseling, het hoeft niet gelijk een contract te heten. Maar een contract geeft wel meer rechtszekerheid. Leg het in ieder geval wel vast.
2. Ruzie om geld
Veel samenwerkende partners gaan er van uit dat alle winst gelijkelijk verdeeld zal worden. Maar over geld valt veel meer af te spreken. Wat is de waarde van de inbreng van de diverse partners bijvoorbeeld? Als een van de partijen zijn netwerk inzet, de andere drie dagen per week telefoontjes pleegt, hoe verdeel je dan de opbrengsten, of de kosten? Het helpt om heel goed de geldstromen uit te werken. Denk daarbij aan zowel de goede als de slechte scenario’s. Late betalingen, fiscale aspecten, extra investeringen, zet het allemaal op papier en bedenk hoe je dat verdeeld wilt hebben.
3. Geen duidelijke afbakening wie wat mag beslissen
Heel belangrijk is de duidelijke afbakening van de diverse beslissingen. Wie gaat er over de communicatie, wie over de investeringen etc. Van te voren is dat niet allemaal te bedenken, maar het helpt om dat zo duidelijk mogelijk uit te werken. Met bijvoorbeeld wel een recht op goed gezamenlijk overleg, maar een beslissende stem voor de uiteindelijke keuze door een van de partners.
4. Snelle groei: onenigheid over aanpassen strategie
Het zou nog wel eens sneller kunnen groeien dan voorzien. Of er dienen zich onverwachte mogelijkheden aan, nieuwe samenwerkingskansen, maar de partner ziet dat helemaal niet zitten.
5. Wel op papier, maar zelf gedaan of door een niet-jurist
Dat zie ik ook vaak gebeuren: Er is weliswaar een samenwerkingsovereenkomst, maar een jurist kan er zo gaten in schieten. Als je het doet, doe het dan ook goed.
6. ruzie bij beëindiging: wie krijgt wat?
Als de samenwerking wordt opgeheven, dan moet de eindafrekening opgesteld worden. Zijn er dan nog uitstaande schulden, of lang vooruitgeschoven kostenposten, dan komen deze nu naar voren. Wederom een bron van potentiële meningsverschillen, tenzij er al heldere afspraken over zijn geformuleerd.
7. Een derde partner. Two is a couple, three is a crowd
De chemie kan in het begin nog zo goed zijn, zodra er anderen bijkomen kan de samenwerking weer volledig veranderen van karakter. Communicatielijnen en beslissingsbevoegdheid zijn dan de voornaamste struikelblokken. Dat goed regelen en managen is de uitdaging.
8. Partner wil er uit, jij wil door of v.v.
Indien een van de samenwerkende partners er uit wil stappen, dan is het zaak daar goed uit te komen. Dan helpt het als dit onderwerp vooraf al is besproken en op papier gezet. Voor het overige blijft het ook een kwestie van redelijkheid en billijkheid. En van geld natuurlijk.
9. Verkeerde rechtsvorm gekozen
Denk goed na over de te kiezen rechtsvorm, en laat je hier goed in adviseren. Soms wordt al snel voor een VOF gekozen (Vennootschap onder firma), terwijl het misschien beter was als elk van de partners zijn eigen eenmanszaak start of aanhoudt, en er via een samenwerkingsovereenkomst wordt samengewerkt.
10. Voor alle samenwerkingen geldt..
Doe je uiterste best om de communicatie open, transparant en duidelijk te laten verlopen, en hou de redelijkheid in het oog. Je zit samen in hetzelfde schuitje. De ene keer lever je wat in, de andere keer kan je dan zelf je eigen keuze weer gedaan krijgen. Ook een mooie intentie om samen op papier te zetten!