Arbitrage

Arbitrage is een bijzondere wijze van rechtspreken, waarbij niet een rechter maar een of meer arbiters de zaak beoordelen en een uitspraak doen. Voorwaarde is altijd dat beide partijen hebben ingestemd met de keus voor arbitrage. Dit gebeurt soms exclusief, dus met uitsluiting van de gewone rechter. Maar het kan ook dat beide wegen openstaan.

Vaak wordt arbitrage in overeenkomsten of Algemene voorwaarden bedongen. Er staat dan een clausule waarin bepaald wordt welke rechter of arbitrage voorgeschreven is als partijen een geschil hebben.

Arbitrage kan een goede keuze zijn als er specifieke kennis vereist is. Bijvoorbeeld in de bouw, op andere specifieke kennisterreinen zoals techniek. Partijen weten dan dat er vakinhoudelijke experts naar de zaak kijken.
Ook kan de tijdsfactor een rol spelen, arbitrage kan vaak sneller tot een uitspraak komen. Arbitrage is vaak niet openbaar, in tegenstelling tot de meeste burgerrechtelijke zaken. Ook kan een arbitraal vonnis vaak effectiever in het buitenland ten uitvoer worden gelegd.

Wat betreft de kosten verschilt het van geval tot geval. Hoewel de procedure soms sneller gaat, zijn de kosten van de arbiters vaak aanzienlijk.

Arbitrage kent geen wettelijke verplichting tot procesvertegenwoordiging. Veel arbitrage zaken zijn echter dermate veelomvattend dat een advocaat de klant bijstaat van begin tot eind.