Na de koop gaat de koper op maandagochtend op weg naar zijn werk en u raadt het al: de accu is leeg voordat hij op zijn werk aankomt. De weken erna staat de koper met grote frustratie dagelijks bij te laden en zijn dure werktijd te verliezen. De koper spreekt de dealer er op aan, en wil van zijn auto af. De rechtbank moet er aan te pas komen om dit geschil op te lossen.
De advocaat van de dealer komt met een hoop verweren op de proppen: zo zou de website van Nissan ook een nuancering vermelden voor de actieradius. Daar stond dat de Leaf zelfs 199 km zou halen, maar de nuancering elders op de site zegt dat dit onder ‘kunstmatige omstandigheden’ is berekend. En de koper had, aldus de advocaat, op websites zoals autovandaag.nl, leafhebbers.nl, Vara Kassa en Autozine kunnen weten dat het bereik van de Leaf afhankelijk is van een groot aantal factoren.
De rechtbank oordeelt dat de garantie is gegeven dat de door hem te kopen Nissan Leaf aan de vereiste voorwaarde voldeed. Daartoe wordt met name van belang geacht de informatie op de website van Nissan waarin zonder voorbehoud melding wordt gemaakt dat de auto (zelfs) “meer dan 150 km” kan overbruggen.
Gelet op de stellingen van de koper en de geschetste gang van zaken is duidelijk dat de koper de auto nooit zou hebben gekocht als hij had geweten dat de Nissan Leaf niet aan de vereiste voorwaarde voldeed.
De koper was wel zo verstandig om zijn telefoongesprekken na de aankoop steeds op te nemen. Zo kon hij de transcripties van die telefoongesprekken overleggen in het geding. Tijdens een van die gesprekken had de verkoopmedewerker aangegeven dat de koper de eis van de actieradius wel duidelijk bij de aankoop had gemeld.
De koper had primair herstel van het gebrek geëist, maar omdat een actieradius natuurlijk niet zomaar kan worden uitgebreid werd die eis afgewezen. Subsidiair had de koper ontbinding van de koopovereenkomst geëist. Dat wordt wel toegewezen, en de koper krijgt de aankoopprijs van € 30.000,- geheel terug.
De koper had ook aanvullende schadevergoeding geëist voor inkomstenderving door het gedwongen wachten op het weer opladen van de accu, kosten tussentijds opladen en maar liefst 30 keer wegslepen. In totaal vordert de koper € 41.500,- aan schade.
Dat gaat de rechtbank te ver. De kosten voor het opladen wil de rechter wel toewijzen, maar de vele uren wachttijd worden niet vergoed: ‘onvoldoende onderbouwd is gesteld dat [eiser] inkomstenderving heeft geleden. Wat er ook zij van de gestelde wachttijd en extra reistijd, onvoldoende gesteld of gebleken is dat [eiser] in die tijd daadwerkelijk opdrachten bij zijn klanten heeft misgelopen waardoor hij zijn uurtarief niet in rekening zou hebben kunnen brengen. Het had op de weg van [eiser] gelegen zijn vordering – mede gelet op de betwisting ervan – nader te onderbouwen, bijvoorbeeld door overlegging van bewijsstukken waaruit zou blijken dat hij daadwerkelijk opdrachten heeft misgelopen en niet heeft kunnen uitvoeren ten gevolge van het tekortschieten van ABD in de nakoming van haar verplichtingen.’
Uiteindelijk krijgt de koper dus zijn aankoopbedrag terug, en de extra kosten die hij daadwerkelijk heeft gemaakt. Maar rechters zijn vaak terughoudend met de gevolgschade: alleen als je die heel concreet kan maken en kan aantonen, heb je daarmee een kans op toewijzing.
Heeft u ook problemen met een nieuwe auto? Ik bespreek graag met u door wat er tegen te doen valt.
Zie ook onze nieuwe pagina over Auto recht op https://www.advocatenvanoranje.nl/expertises/autorecht
CAREL ERASMUS
Advocaat en ondernemer